ΝΕΑ DRIVE ATM. ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ

«Αγαπητοί μας πελάτες, η Τράπεζά μας εγκαθιστά νέα μηχανήματα ΑΤΜ, στα οποία θα προσεγγίζετε με το αυτοκίνητό σας, έχοντας έτσι τη δυνατότητα να κάνετε ανάληψη χρημάτων χωρίς να βγείτε καθόλου από το όχημά σας.

Παρακαλούνται όσοι πελάτες κάνουν χρήση αυτού του τρόπου ανάληψης, να ακολουθήσουν τις αναγραφόμενες οδηγίες». Μετά από μήνες, οι οδηγίες για Άνδρες και Γυναίκες, εμπλουτίστηκαν και αναπτύχθηκαν με διαφορετικό τρόπο. Ακολουθείστε τα βήματα που αφορούν το φύλο σας...

Μέθοδος Ανδρών:
1. Οδηγείστε κοντά στο μηχάνημα  
2. Ανοίξτε το παράθυρό σας. 
3. Εισάγετε την κάρτα στο μηχάνημα και πληκτρολογήστε το ΡΙΝ σας.
4. Πληκτρολογήστε το ποσό χρημάτων που επιθυμείτε και εισπράξτε τα.
5. Αφαιρέστε την κάρτα σας και πάρτε την απόδειξη.  
6. Κλείστε το παράθυρο του αυτοκινήτου σας.  
7. Κατευθυνθείτε προς τον επόμενο προορισμό σας.
*******************************

Μέθοδος Γυναικών:
1. Οδηγείστε κοντά στο μηχάνημα.  
2. Παρκάρετε έτσι ώστε το παράθυρό σας να βρεθεί απέναντι από το μηχάνημα.  
3. Τραβήξτε χειρόφρενο και ανοίξτε το παράθυρό σας.  
4. Βρείτε την τσάντα σας, αδειάστε την στο κάθισμα του συνοδηγού και βρείτε την κάρτα σας.  
5. Κλείστε τη φίλη στο κινητό σας, λέγοντάς της ότι θα την καλέσετε αργότερα.  
6. Προσπαθήστε να εισάγετε την κάρτα σας στο μηχάνημα.  
7. Βγείτε από το αυτοκίνητο για να φτάνετε στο μηχάνημα (οι ανόητοι, το έχουν τοποθετήσει μακριά από το αυτοκίνητό σας!).  
8. Εισάγετε την κάρτα.  
9. Εισάγετε και πάλι την κάρτα με το σωστό τρόπο.  
10. Ψάξτε στο πορτοφόλι σας να βρείτε το σημειωματάκι με το ΡΙΝ σας.  
11. Πληκτρολογήστε το ΡΙΝ σας.  
12. Πιέστε ΑΚΥΡΟ και ξαναπληκτρολογείστε το ΡΙΝ σας σωστά.  
13. Πληκτρολογήστε το ποσό χρημάτων που επιθυμείτε.  
14. Ελέγξτε τα μαλλιά σας στο τζάμι που καθρεφτίζει το πρόσωπό σας.  
15. Εισπράξτε τα χρήματα και πάρτε και την απόδειξη.  
16. Μπείτε στο αυτοκίνητο, αδειάστε ξανά την τσάντα σας και τοποθετείστε στο βάθος το πορτοφόλι και τα μετρητά.  
17. Σημειώστε στην ατζέντα σας το ποσόν των χρημάτων που αναλάβατε.  
18. Ανάψτε τη μηχανή του αυτοκινήτου σας και ξεκινήστε.  
19. Σταματήστε! Ξαναβγείτε και αφαιρέστε την κάρτα σας από το μηχάνημα.  
20. Αδειάστε ξανά την τσάντα σας, βρείτε την καρτοθήκη και τοποθετείστε την κάρτα ανάληψης.  
21. Αγριοκοιτάξτε τον ενοχλητικό οδηγό πίσω σας, που κορνάρει.  
22. Ξαναβάλτε μπρος την αναμμένη μηχανή και ξεκινήστε.  
23. Καλέστε στο κινητό τη φίλη σας, που κλείσατε πριν λίγα λεπτά.  
24. Προχωρήστε 2-3 χιλιόμετρα.  
25. Λύστε το χειρόφρενο!

ΑΝΕΚΔΟΤΟ

Ο γέρος Άραβας ζει στη Νέα Υόρκη για πάνω από 40 χρόνια. Θέλει να φυτέψει πατάτες στον κήπο του, αλλά είναι μόνος κι αδύναμος. Στέλνει λοιπόν ένα e-mail στο γιο του, που σπουδάζει στο Παρίσι:
Αγαπημένε μου γιε, είμαι πολύ λυπημένος επειδή δεν μπορώ να φυτέψω πατάτες στον κήπο μας. Είμαι βέβαιος πως, εάν ήσουν εδώ, θα με βοηθούσες να σκάψουμε τον κήπο.
Σε αγαπώ, ο πατέρας σου.
Σε μια ώρα, ο γέρος λαμβάνει e-mail απάντησης από το γιο του:Αγαπημένε μου πατέρα σε παρακαλώ μην αγγίζεις τον κήπο, γιατί ΕΚΕΙ έκρυψα το ΠΡΑΜΑ.Σ' αγαπώ κι εγώ,
Ahmed.
Σε 15 λεπτά, ο αμερικανικός στρατός, το ναυτικό, το FBI , η CIA και οι Rangers περικυκλώνουν το σπίτι του γέρου, σκάβουν ολόκληρο τον κήπο, ερευνούν το σπίτι, γδύνουν τον γέρο, ΔΕΝ βρίσκουν απολύτως τίποτε και φεύγουν απογοητευμένοι.
Μισή ώρα αργότερα, ο γέρος λαμβάνει ένα άλλο email από το γιο του:Αγαπημένε μου πατέρα, είμαι βέβαιος ότι o κήπος είναι ήδη σκαμμένος και μπορείς να φυτέψεις τις πατάτες. Έκανα ό,τι μπορούσα για να σε βοηθήσω από το Παρίσι.
Σ' αγαπώ,
Ahmed.

ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ!

Μιλάμε για Νοοτροπία, χωρίς να έχουμε ιδέα τι ακριβώς εννοεί η λέξη. Διαβάστε το γεγονός αυτό για να έχετε ένα παράδειγμα σύγκρισης μεταξύ δύο λαών. Συμφωνούμε ότι πρόκειται ίσως για εξαίρεση. Γιατί όμως εμείς να μη του μοιάζουμε έστω και στο ελάχιστο βαθμό. Η παρακάτω επιστολή γράφτηκε από τον Βιετναμέζο μετανάστη Ha Minh Thanh, ο οποίος εργάζεται ως αστυνόμος στη Φουκουσίμα, και εστάλη σε έναν φίλο του στην πατρίδα του. Δημοσιεύθηκε στο New America Media στις 19 Μαρτίου. Αποτελεί μαρτυρία για την δύναμη του πνεύματος των Ιαπώνων αλλά και
ένα ενδιαφέρον "στιγμιότυπο" ζωής κοντά στο κέντρο της Ιαπωνικής κρίσης, το πυρηνικό εργοστάσιο της Φουκουσίμα. Η επιστολή μεταφράστηκε στα αγγλικά από τον αρχισυντάκτη του New America Media, Andrew Lam, συγγραφέα μεταξύ άλλων του East Eats West: Writing in Two Hemispheres.



Αδελφέ μου,

Πώς είσαι εσύ και η οικογένειά σου; Τις τελευταίες μέρες εδώ όλα είναι ένα χάος. Όταν κλείνω τα μάτια μου, βλέπω νεκρά σώματα. Όταν τα ανοίγω, βλέπω πάλι νεκρά σώματα. Πρέπει όλοι μας να δουλεύουμε 20 ώρες την ημέρα. Θα ήθελα η κάθε μέρα να είχε 48 ώρες, για να συνεχίζουμε να βοηθάμε και να σώζουμε τον κόσμο. Είμαστε χωρίς νερό και ηλεκτρικό, και τα αποθέματα φαγητού έχουν σχεδόν εξαντληθεί. Και με το που καταφέρνουμε να μετακινήσουμε τους πρόσφυγες από το ένα σημείο στο άλλο, έρχονται καινούργιες διαταγές να τους πάμε ακόμα
παραπέρα.

Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στη Φουκουσίμα, περίπου 25 χλμ μακριά από το πυρηνικό εργοστάσιο. Έχω τόσα πολλά να σου πω, που αν τα έγραφα είμαι σίγουρος ότι θα έβγαινε ολόκληρο μυθιστόρημα για τις ανθρώπινες σχέσεις και συμπεριφορές σε στιγμές κρίσης.

Ο κόσμος έχει παραμείνει ήρεμος. Η αίσθηση αξιοπρέπειας και σωστής συμπεριφοράς που έχουν είναι πολύ καλή, γι' αυτό και τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο θα μπορούσαν να είναι. Αλλά σε μια εβδομάδα από τώρα, δεν μπορώ να εγγυηθώ ότι θα είμαστε ακόμη σε θέση να πρσφέρουμε προστασία και τάξη. Άνθρωποι είναι κι αυτοί. Κι όταν η πείνα και η δίψα ξεπεράσουν την αξιοπρέπεια, τότε θα κάνουν, δεν ξέρω,  αυτό που θα πρέπει να κάνουν. Η κυβέρνηση προσπαθεί να στείλει προμήθειες μέσω αέρος, τροφή και φάρμακα, αλλά είναι σαν να ρίχνεις
μια χούφτα αλάτι στον ωκεανό.

Αδελφέ μου, μου έτυχε και κάτι πραγματικά συγκινητικό, με ένα μικρό Ιαπωνεζάκι, που έδωσε σε μένα τον ενήλικα μάθημα ζωής για το πως να συμπεριφέρομαι σαν άνθρωπος.

Χθές το βράδυ, με έστειλαν σε ένα σχολείο να βοηθήσω μια φιλανθρωπική οργάνωση να μοιράσει φαγητό στους πρόσφυγες. Η ουρά ήταν στριφογυριστή και τεράστια. Κάποια στιγμή εντόπισα ένα μικρό αγόρι, περίπου 9 ετών. Φορούσε ένα T-shirt και ένα σορτσάκι. Το κρύο όλο και μεγάλωνε, και το αγοράκι ήταν ακριβώς στο τέλος της ουράς. Σκέφτηκα ότι μέχρι να έρθει η σειρά του, δεν θα έχει μείνει καθόλου φαγητό. Πήγα κοντά του και του μίλησα. Μου είπε ότι ήταν στο σχολείο όταν έγινε ο σεισμός.

Ο πατέρας του δούλευε εκεί κοντά και οδηγούσε προς το σχολείο. Ο μικρός είχε ήδη φτάσει στον μπαλκόνι του τρίτου ορόφου του σχολείου, όταν είδε το τσουνάμι να παρασύρει το αυτοκίνητο του πατέρα του.

Τον ρώτησα για την μητέρα του. Είπε ότι το σπίτι τους βρισκόταν ακριβώς δίπλα στην παραλία και ότι η μητέρα και η μικρή του αδερφή το πιθανότερο είναι να μην επέζησαν. Γύρισε το κεφάλι του αλλού και σκούπισε τα δάκρυά του όταν τον ρώτησα για τους συγγενείς του. Ο μικρούλης έτρεμε από το κρύο και έτσι έβγαλα και του έδωσα το μπουφάν της αστυνομίας που φορούσα. Τότε ήταν που έπεσε η σακούλα με το συσσίτιό μου. Το σήκωσα και του το έδωσα. "Όταν έρθει η σειρά σου, μπορεί να έχει τελειώσει το φαγητό. Πάρε τη μερίδα μου. Εγώ έχω ήδη φάει.
Πάρε την να την φας εσύ."

Το αγόρι πήρε το σακουλάκι και υποκλίθηκε. Νόμιζα ότι θα έτρωγε αμέσως, αλλά δεν το έκανε. Πήρε τη σακούλα με το φαγητό και πήγε και την εναπόθεσε στην αρχή της γραμμής, εκεί που ήταν συγκεντρωμένο όλο το φαγητό για διανομή. Σοκαρίστηκα. Τον ρώτησα γιατί δεν έφαγε και έβαλε τη σακούλα μαζί με τα άλλα φαγητά. Και μου λέει: "Γιατί βλέπω πολλούς άλλους πολύ πιο πεινασμένους από μένα. Αν τη βάλω εκεί τότε θα μοιραστεί ισότιμα." Όταν το άκουσα αυτό πήγα και στάθηκα παραπέρα, γιατί δεν ήθελα να με δει ο κόσμος να κλαίω. Η κοινωνία που
μπορεί να εμφυσήσει σε ένα εννιάχρονο παιδί την έννοια της θυσίας για το ευρύτερο καλό, πρέπει να είναι μια σπουδαία κοινωνία, σπουδαίος λαός.

Σου έγραψα δύο γραμμές για να στείλω τις ευχές μου σε σένα και την οικογένειά σου. Πρέπει να επιστρέψω στη βάρδια μου.


σσ. Δε ξέρω κατά πόσον αληθεύει το παραπάνω αλλά οι Ιάπωνες μας έχουν δείξει κατ' επανάληψη το ήθος, τον πολιτισμο, το πείσμα και την οργάνωση τους και ακόμα πόσο ψύχραιμα και μεθοδικά αντιμετωπίζουν τα πάντα, έτσι δεν εχω λόγο προσωπικά να μη το πιστέψω.Γνωρίζουν ότι μέσα απ το κοινό καλό έρχεται και η προσωπική επιτυχία κάτι που εμείς ως Έλληνες αγνοούμε παντελώς!

ΜΕΤΑ ΤΟ ΜΠΙΠ ΜΠΙΠ Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ!!!!

 

 Άρθρο του Γ. Μπαμπινιώτη στο ΒΗΜΑ 
"...Το όλο θέμα ξεκινά σε παλαιότερες εποχές, με την κατάργηση της δοτικής, οπότε και γεννιέται η ανάγκη να βρεθεί νέα λύση εκεί που μέχρι πρότινος χρησιμοποιούταν η συγκεκριμένη πτώση.
Έτσι, καθημερινές φράσεις όπως π.χ.. το "λέγεις μοι" παύουν να υφίστανται και η γλώσσα αναζητά έναν νέο τρόπο έκφρασης. Στην Βόρειο Ελλάδα προτιμήθηκε η αιτιατική ενώ στην Νότιο Ελλάδα η γενική για να δώσουν (σε νεώτερα ελληνικά) "με λες" και "μου λες", αντίστοιχα. 
Και οι δύο αυτοί τύποι είναι σωστοί καθώς χρησιμοποιούνται κανονικότητα μέσα στους... αιώνες από τους Έλληνες. Κατά μίαν άποψη η αιτιατική είναι πιο κοντά στην δοτική οπότε, όσο παράξενο και να ακούγεται, ο βορειοελλαδίτικος τύπος (με λες) θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι πιο δικαιολογημένος.
Ο βασικότερος λόγος που σήμερα η σύνταξη με γενική θεωρείται ορθότερη (μου λες) είναι μάλλον επειδή η Νότιος Ελλάδα απελευθερώθηκε πρώτη και η γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε στο νέο κράτος ήταν αυτή που μιλούσαν σε εκείνα τα μέρη.
Σήμερα, ειδικά μέσω των μέσων μαζική ενημέρωσης, έχει καθιερωθεί γενικότερα ο τύπος με την γενική. Το βέβαιο είναι πως έχει περάσει στο υποσυνείδητό μας ως ο ορθός τρόπος αν και αυτό όπως είδαμε δεν στέκει πραγματικά.
Παρεμπιπτόντως, δυο από τους λογοτέχνες που έχουν γράψει με τον συγκεκριμένο τρόπο είναι ο Κώστας Π. Καβάφης και ο Αθανάσιος Χριστόπουλος.
Ας μην ξεχνάμε το εξής σημαντικό: οι νοτιοελλαδίτες, που εκφράζουν τη δοτική μέσω γενικής λέγοντας "θα σου πω κάτι", "θα της δώσω κάτι", στον πληθυντικό διαπράττουν ακριβώς το "σφάλμα" που καταλογίζουν στα εκ Βορρά αδέλφια τους, και λένε: "θα σας πω κάτι", "θα τους δώσω κάτι". Χρησιμοποιούν δηλαδή αιτιατική! Επομένως, καθαρά από απόψεως ομοιογένειας, τα βόρεια ιδιώματα είναι πιο συνεπή διότι χρησιμοποιούν αιτιατική και στον ενικό και στον πληθυντικό..."

 

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ: ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΑΙΤΙΑΤΙΚΗ ΣΕ ΛΕΩ!!!!!!!

ΞΕΡΕΙΣ ΑΠΟ ΒΕΣΠΑ????????

       Δεν έλαμψε ποτέ σαν αστέρι και πάντα ήταν σκονισμένος και μουτζουρωμένος στις ταινίες του.Ποτέ όμως δε σταμάτησε να φωτίζει αξιοπρέπεια και καλοσύνη δείχνοντας πως όταν έχεις αξίες δε χρειάζεσαι να σαι λουσμένος με χρυσόσκονη και να πέφτουν τα φώτα πάνω σου για να λάμψεις, αλλά λάμπεις ακόμα και σκονισμένος γιατί το φως το χεις εσύ, βγαίνει από μέσα σου, και φέγγει προς όλες τι κατευθύνσεις, ακόμα κι εκεί που πονάει όταν φεγγεις....ΑΝΤΙΟ ΚΑΛΕ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΕ...

COYOTE AND ROAD RUNNER...Η ΔΙΚΑΙΩΣΙΣ!!!!!

6,5 ΕΚ. € ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΛΙΓΑ!!!

Βενιζέλος: "Μηδαμινό κόστος τα 6,5 εκατ. ευρώ για τη Λιβύη"

“Φανταστείτε πόσο θα είχε αποδυναμωθεί η χώρα διεθνώς και πόσο θα είχε αναβαθμιστεί ο ρόλος άλλων γειτονικών χωρών”, εάν η χώρα δεν είχε αναλάβει υποστηρικτικό ρόλο στις επιχειρήσεις στη Λιβύη, δήλωσε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Ευ. Βενιζέλος, υποστηρίζοντας πως “το μηνιαίο κόστος των 6,5 εκατομμυρίων ευρώ είναι μηδαμινό, συγκριτικά με άλλες χώρες” και υποδεικνύοντας στους Έλληνες πολίτες, ότι η επιβάρυνση του Δημοσίου από τη συμμετοχή της Ελλάδας στην επέμβαση, είναι προφανώς... αμελητέα, πόσο μάλλον στη συγκερκιμένη χρονική και οικονομική συγκυρία.

Μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό “Βήμα 99,5” την Τετάρτη (30/03) ο κ. Βενιζέλος, αναφερόμενος στο “λογαριασμό” της Λιβύης, τόνισε, ότι αυτό είναι το λογιστικό κόστος και στην πραγματικότητα είναι πολύ μικρότερο.

“Περίπου 6,5 εκατομμύρια το μήνα μας κοστίζει η παροχή διευκολύνσεων στις επιχειρήσεις στη Λιβύη. Συνεπώς, αν οι επιχειρήσεις διαρκέσουν 3 μήνες, θα μας κοστίσουν 20 εκ. ευρώ”, δήλωσε μία ημέρα πριν από το βήμα της Βουλής, επαναλαμβάνοντας πως η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να παράσχει βοήθεια.

“Η Ελλάδα έχει τις δικές της προτεραιότητες, τα δικά της εθνικά συμφέροντα, θέλοντας να έχει ρόλο στην κεντρική σκηνή των αποφάσεων της βορειοατλαντικής συμμαχίας και της ΕΕ. Η Ελλάδα δεν έχει αποικιοκρατικό παρελθόν και δεν έχει ενεργειακά συμφέροντα στη Λιβύη. Το κίνητρο μας ανάγεται στο διεθνές δίκαιο και στα ανθρώπινα δικαιώματα. Πρέπει να είμαστε όσο το δυνατόν πιο προσεκτικοί και ισορροπημένοι, νηφάλιοι και ψύχραιμοι”, τόνισε.

“Είμαστε σε έναν πραγματικό πόλεμο”

Αναφερόμενος στις εξελίξεις στο τομέα της οικονομίας, ο υπουργός τόνισε πως για να ανασχεθεί η ύφεση χρειάζεται “ένα άλλο δημόσιο κλίμα” και μία “άλλη εθνική ατμόσφαιρα”, υπογραμμίζοντας ότι στην προσπάθεια αυτή απαιτείται η συστράτευση των πάντων, ακόμα και της αντιπολίτευσης.

Όσον αφορά στις αποκρατικοποιήσεις, σημείωσε ότι μέσα από διάφορους χειρισμούς μπορεί να μειωθεί το δημόσιο χρέος, ενώ όταν τα περιουσιακά στοιχεία εξετάζονται μεμονωμένα τότε πρέπει να αξιοποιούνται την κατάλληλη χρονική στιγμή.

Κληθείς να σχολιάσει τη δήλωση του υπουργού Υγείας, Ανδρέα Λοβέρδου, ότι η κυβέρνηση πρέπει να πει όλη την αλήθεια στον λαό για την οικονομία, ο κ. Βενιζέλος είπε ότι η κυβέρνηση αυτό κάνει, προσπαθώντας παράλληλα να ανακτήσει την αξιοπιστία της χώρας, επειδή το 2009 άλλα δηλώνονταν, ενώ άλλη ήταν η αλήθεια.

(όπως αναρτήθηκε στο cosmo.gr)

Δεν εξετάζουμε το κόστος εν μέσω κρίσης που είναι τεράστιο και αδικαιολόγητο, και ήταν μια άριστη δικαιολογία για τη μη συμμετοχή της χώρας στις επιχειρήσεις κατά της Λιβύης οπότε θα είχαμε τηρήσει και πλήρη ουδετερότητα, αλλά ακόμα κι αν δεχτούμε ότι πάμε με τους ισχυρούς (οι οποίοι χρόνια τώρα αβαντάρουν την πολιτική της Τουρκίας) τι θα κερδίσουμε? Όταν αυτοί φύγουν εμείς θα συνεχίσουμε να είμαστε γείτονες με τους Λίβυους με τους οποίους παραδοσιακά είμασταν "φίλοι" όπως και με όλους τους Άραβες άλλωστε. Και η δικαιολογία? Μετά από 41!!! χρόνια διακυβέρνησης του Καντάφι ανακάλυψαν λέει ότι καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα!!